om nooit meer te vergeten!

Na een nachtje lekker dobberen in ons waterhuisje gingen we na ons onbijtje weer op stap. Na veel onderhandelingen met de receptie die niet erg de moeite nam om ons te begrijpen zijn we met een taxi vertrokken naar een waterval . Deze viel een beetje tegen want het was meer een water stroompje. We hebben er even "lekkere " noedels gegeten en gingen toen door met de taxi naar het treinstation waar de 'dodenspoorlijn' loopt. Hiet hebben rond de 2e wereldoorlog Duizenden gevangenen en gearresteerden hun leven gegevens voor deze spoorlijn. Die na 2 jaar gebruik in Birma is afgesloten. Zij weigerden hem wegens de voorgeschiedenis te gebruiken. Het verhaal is bizar maar de lijn zelf is prachtig. Door mooie natuur en langs de bergrand en plaatselijke dorpjes. Na een treinrit van 2,5 uur was het alweer laat en gingen we even lekker Lezen en onspannen in ons varende huisje. Onze buiken keerde zich ook even om want de noedels van die middag waren niet helemaal goed. De volgende dag weer vroeg op om 3 uur te reizen naat het vliegveld. Nee nog niet naar huis maar naar noord-thailand. Shang mai waar onze volgende bestemming zal zijn. Shang mai is een gezellige stad vol marktjes en levendigheid. We kwamen aan in een mooi hotel en zijn avonds vast de eerste markt gaan bezoeken. Enorm druk en gezellig is het er, en de plaatselijke bewonders verkopen hun zelfgemaakte goederen of geven massages. En natuurlijk kan je overal de culinaire kunsten proeven. De volgende dag even lekker niks. Bij het zwembad en een massage erbij. Zaterdag zijn de mannen in alle vroegde vetrokken voor hun 2 daagse trekking. Hoe dat was mag je ze zelf vragen maar ze kwamen nogal moe terug. Ondertussen heb ik met mama een dagje marktjes gedaan en een boottochtje. Moet ook gebeuren. En zijn we Zondag vroeg opgehaald voor een te gekke dag. Deze dag zijn we naar een olivanten reservaat gegaan waar het oorspronkelijke thaise volk, de mahoed met de olivanten leeft en verzorgd. Ik heb zelde mensen zo close en begaan met dieren gezien en deze olivanten waren ook echt niet zielig durf ik te geloven! Smorgens hebben we ze eten gegeven en basis commando's geleerd. Ze hebben ons veel dingen vertels over deze mooie dieren dus dat was Reuze interessant. Daarna leerden we hoe op een olivant te klimmen en controle te houden. In het begun was dat wel eng. Je zat op zijn blote rug en heel erg hoog. Maar wat een ervaring. Na de lunch gingen we een uur met ze wandelen, op hun rug uiteraard. Wat gaaf was dat. Om zo hoog en toch zo de controle te hebben en tussen de locals van de jungle dit mee te mogen maken. We sloten deze geweldige dag af in het water waar we ze gingen wassen en de olivanten lekker gingen spelen. Dit was zo'n gave dag! Het was niet ala toerist voor het geld. Het is in hun leefomgeving bij mensen die met de olivanten betrokken zijn alsof het hun familie is. Een dag die ik nooit zal vergeten. Het trotse gevoel wat je hebt op de rug van een reuze dier. En een dag leven als een local. Onwijs!